สมมติว่ามีสองประเทศที่มีปัจจัยบริจาคเหมือนกัน ทั้งสองต้องการบริโภคทั้งรถยนต์นั่งส่วนบุคคลและรถยนต์เพื่อการพาณิชย์ซึ่งเป็นอุตสาหกรรมที่มีการประหยัดต่อขนาด หากไม่มีการค้าขาย แต่ละประเทศก็จะมีทั้งสองอุตสาหกรรม หากพวกเขาสามารถค้าขายได้ ทั้งคู่ก็จะได้รับประโยชน์จากความเชี่ยวชาญและการใช้ประโยชน์จากการประหยัดต่อขนาดเพื่อลดต้นทุนการผลิต ตอนนี้เกรตากำหนดราคาข้าวสาลีสัมพัทธ์ไว้ที่ 2.25 การค้ายังคงเลื่อนชุดที่เป็นไปได้ทั้งสองชุดออกไป แต่จะเลื่อนชุดของเกรตาไปมากกว่านี้ ซึ่งหมายความว่าการค้าและความเชี่ยวชาญจะเพิ่มประโยชน์ใช้สอยของทั้งคาร์ลอสและเกรตา แต่จะเพิ่มประโยชน์ใช้สอยของเกรตามากขึ้น เส้นสีแดงที่เชื่อมจุด A และ B คือขอบเขตการผลิตที่เป็นไปได้สำหรับคาร์ลอส โดยแสดงส่วนผสมของข้าวสาลีและแอปเปิ้ลทั้งหมดที่คาร์ลอสสามารถผลิตได้ในหนึ่งปี ในส่วนนี้ เราจะดูรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับความเชี่ยวชาญพิเศษทางการค้าตามการบริจาคปัจจัย โดยขยายการวิเคราะห์ในส่วนที่ 1.8 เราแสดงให้เห็นว่าการค้าระหว่างผู้คนจากประเทศต่างๆ ที่มีความเชี่ยวชาญในการผลิตสิ่งของต่างๆ สามารถส่งผลให้เกิดผลประโยชน์ร่วมกันได้อย่างไร และยังทำให้เกิดความขัดแย้งในการกระจายผลกำไรเหล่านี้อีกด้วย สมมติว่าเกรตาและคาร์ลอสมีที่ดินเหมือนกันและมีทักษะชุดเดียวกัน พวกเขามีความเชี่ยวชาญในการปลูกข้าวสาลีหรือแอปเปิ้ลไม่แพ้กัน แต่การผลิตทั้งแอปเปิ้ลและข้าวสาลีนั้นขึ้นอยู่กับการประหยัดต่อขนาด นี่จะหมายถึง…